Przejdź do treści

Historia kuchni greckiej – History of Greek cuisine – Ιστορία της ελληνικής κουζίνας (Moussaka)

  • przez

Historia kuchni greckiej jest bardzo obszerna, jednak chcielibyśmy się skupić na 3 potrawach, Moussaka, Souvlaki i Spanakopita. W dzisiejszym artykule opowiemy wam o Moussaka.


Kiedy powstała?
Pierwsze wzmianki o odrębnej, charakterystycznej dla Grecji sztuce kulinarnej datowane są na ok. 4000 lat temu. Greckie dania wywierały wpływ na kucharzy w całej Europie, a w konsekwencji też miały wpływ na to, jak ewoluowały kuchnie na całym świecie.
 

Historia greckiej kuchni.

Grecy byli od zawsze uznawani za mistrzów przygotowania potraw z ryb i owoców morza. Do najprostszych należały ryby smażone na oliwie i z dodatkiem sera oraz ziół. Wiele przepisów zakładało też wykorzystanie ryb suszonych i mrożonych. Z mięs na stołach królowała przede wszystkim baranina, ale było to dość sporadyczne.

Z jakiego jedzenia słynie grecja?

Kuchnia grecka to przede wszystkim oliwa z oliwek, świeże warzywa, miód, ser feta i jogurt. Nie brakuje też w niej ryb, owoców morza oraz potraw mięsnych. Sekretem do dobrego smaku dań greckich są zawsze świeże i naturalne składniki oraz domowe przepisy stosowane od pokoleń.

Jaka jest historia moussaka?

Współcześnie pod nazwą Moussaka (greckie Mousakás – μουσακάς) znane jest danie stworzone w latach 20-tych XIX w., przez greckiego szefa kuchni, Tselementesa.

Do 1900 roku musaka było prostym daniem, składającym się jedynie z warzyw i mięsa mielonego. Grecki kucharz szkolony we Francji – Nikos Tselementes, zapoczątkował dodawanie do tego dania sosu beszamelowego.

Tradycyjna wersja moussaki składa się z mielonego mięsa i bakłażana, ale można też dodać ziemniaki, cukinię i inne nasze ulubione warzywa. Osoby niejedzące mięsa mogą zrezygnować z tego składnika i przyrządzić wersję wegetariańską moussaki.


Moussaka jest daniem niezwykle sycącym. Chociaż przygotowanie jest nieco pracochłonne, z pewnością zadowolą podniebienia każdego konsumenta. Spożywa się ją zwykle na ciepło.

The history of Greek cuisine is very extensive, but we would like to focus on 3 dishes, moussaka, souvlaki and spanakopita. In today's article we will tell you about Moussaka.

When was it created?
The first mention of a separate culinary art, characteristic of Greece, dates back to about 4,000 years ago. Greek dishes influenced cooks all over Europe and consequently influenced how cuisines around the world evolved.

History of Greek cuisine
The Greeks have always been recognized as masters of preparing fish and seafood dishes. The simplest were fish fried in olive oil and with the addition of cheese and herbs. Many recipes also assumed the use of dried and frozen fish. Of the meats on the tables, lamb was the most dominant, but it was quite sporadic.

What food is Greece famous for?
Greek cuisine is primarily olive oil, fresh vegetables, honey, feta cheese and yogurt. There is also no shortage of fish, seafood and meat dishes. The secret to the good taste of Greek dishes is always fresh and natural ingredients and homemade recipes that have been used for generations.

What is the history of moussaka?

Today, Moussaka (Greek Mousakás – μουσακάς) is a dish created in the 1820s by the Greek chef Tselementes.

Until 1900, moussaka was a simple dish, consisting only of vegetables and minced meat. A French-trained Greek chef, Nikos Tselementes, pioneered the addition of béchamel sauce to this dish.

The traditional version of moussaka consists of minced meat and eggplant, but you can also add potatoes, zucchini and our other favorite vegetables. People who do not eat meat can give up this ingredient and prepare a vegetarian version of moussaka.

Moussaka is an extremely filling dish. Although the preparation is a bit laborious, they will surely satisfy the palate of every consumer. It is usually eaten warm.

Iii istoria ths elliniki kouzinas einai poly ected, ostoso, t thelame nha epikentrothoume so 3 piata, ton mousaka, to souvlakia kai the spinach. Sto simerino arthro t sas poume gia ton mousaka.

Istoria

Póte dimiourgíthike?

I próti anaforá mias xechoristís mageirikís téchnis, charaktiristikís tis Elládas, chronologeítai prin apó perípou 4.000 chrónia. Ta elliniká piáta epiréasan tous mágeires se óli tin Evrópi kai katá synépeia epiréasan ton trópo me ton opoío exelíchthikan oi kouzínes se ólo ton kósmo.

Istoría tis ellinikís kouzínas

Oi Éllines ítan pánta anagnorisménoi os dexiotéchnes stin proetoimasía ton psarión kai ton thalassinón. Ta pio aplá ítan psária tiganisména se elaiólado kai me prosthíki tyrioú kai votánon. Pollés syntagés ypothétoun epísis ti chrísi apoxiraménon kai katepsygménon psarión. Apó ta kréata sta trapézia, to arní ítan to pio kyríarcho, allá ítan arketá sporadikó.

Gia poio fagitó fimízetai i Elláda?

I ellinikí kouzína eínai kyríos elaiólado, fréska lachaniká, méli, féta kai giaoúrti. Den leípoun epísis ta psária, ta thalassiná kai ta piáta me kréas. To mystikó gia tin kalí géfsi ton ellinikón piáton eínai pánta ta fréska kai fysiká yliká kai oi spitikés syntagés pou chrisimopoioúntai gia geniés.

Poia eínai i istoría tou mousaká?

Símera, o Mousakás (elliniká Mousakás – mousakás) eínai éna piáto pou dimiourgíthike ti dekaetía tou 1820 apó ton Éllina sef Tselementés.

Méchri to 1900 o mousakás ítan éna apló piáto, apoteloúmeno móno apó lachaniká kai kimá. Énas Gállos ekpaidevménos Éllinas sef, o Níkos Tselementés, protostátise stin prosthíki sáltsas besamél se aftó to piáto.

I paradosiakí ekdochí tou mousaká apoteleítai apó kimá kai melitzána, allá boreíte epísis na prosthésete patátes, kolokythákia kai álla agapiména mas lachaniká. Ósoi den tróne kréas boroún na enkataleípsoun aftó to systatikó kai na etoimásoun mia chortofagikí ekdochí tou mousaká.

O mousakás eínai éna exairetiká chortastikó piáto. An kai i proetoimasía eínai lígo epíponi, sígoura tha ikanopoiísoun ton ouranísko káthe katanalotí. Syníthos trógetai chliaró.
 

Systatiká
6 koutaliés tis soúpas elaiólado
3 métries melitzánes, komménes se rodéles 5 chiliostón
800 gr arnísio kimá
1 kremmýdi, psilokomméno
2 liparés skelídes skórdo, lioménes
3 gemátes koutaliés tis soúpas xerí rígani
2 ks alesméni kanéla
2 fýlla dáfnis
200 ml kókkino krasí
400 gr ntomáta psilokomméni
2 koutaliés tis soúpas pelté ntomátas
½ koutaliá tis soúpas anoichtí kastaní malakí záchari
550 gr patátes Maris Piper, katharisménes kai komménes se strongylá 5mm
Gia ti sáltsa besamél
40 gr análato voútyro
40 gr alévri apló
450 ml plíres gála
40 gr parmezána, psilotrimméni
moschokárydo olókliro, gia trípsimo
1 megálo avgó syn 1 króko, elafrá chtypiméno

Méthodos
VIMA 1
Zestaínoume éna tigáni se dynatí fotiá. Ríxte 4 koutaliés tis soúpas ládi páno apó tis fétes melitzánas kai tiganíste tis se pollés partídes gia 5-7 leptá í méchri na rodísoun kai na archísoun na malakónoun. An faínontai lígo stegná katá to mageírema, prosthéste lígo akóma elaiólado. Afínoume stin ákri se piatéla stroméni me chartí kouzínas.

VIMA 2
Zestaínoume 1 koutaliá tis soúpas ládi se mia megáli katsaróla í katsaróla se métria pros dynatí fotiá. Prosthéste ton kimá kai tiganíste gia 8-10 leptá méchri na rodísei, anakatévontas taktiká kai na spásei me mia xýlini koutála. Válte to se éna bol kai afíste to stin ákri. Prosthéste to ypóloipo ládi stin katsaróla. Ríxte to kremmýdi mazí me mia préza aláti kai tiganíste apalá gia 10-12 leptá í méchri na malakósei kai na gínei imidiafanés. Prosthéste to skórdo, ti rígani, tin kanéla, to tsíli kai to mageírema gia éna akómi leptó. Epistrépste to arní sto tigáni kai ríxte to kókkino krasí, válte to se mia foúska kai meióste to krasí sto misó. Anakatépste tis ntomátes, ton pelté ntomátas kai tin kastaní záchari, mazí me 200 ml neró. Epochí. Chamilónoume ti fotiá kai sigovrázoume apalá, akálypta, gia 20 leptá, anakatévontas katá diastímata méchri na dései i sáltsa.

VIMA 3
Zestaínoume to foúrno stous 200C/180 anemistíra/aério 4. Vázoume éna megálo tigáni me elafrá alatisméno neró na vrásei. Prosthéste tis fétes patátas kai mageirépste gia 6 leptá, strangíste to se éna sourotíri kai afíste to na stegnósei ston atmó gia 10 leptá.

VIMA 4
Liónoume to voútyro se mia mikrí katsaróla, ríchnoume to alévri kai vrázoume se métria fotiá gia 1 leptó. Aposýroume apó ti fotiá kai ríchnoume lígo lígo to gála méchri na omogenopoiitheí. Xanavázoume sti fotiá kai afínoume na sigovrásei, mageirévontas gia 3 leptá. Aposýroume apó ti fotiá kai chtypáme me sýrma tin parmezána, lígo trimméno moschokárydo kai lígo karýkevma kai télos olókliro to avgó kathós kai ton króko.

VIMA 5
Párte éna megálo orthogónio pyrímacho skévos. Ríxte to éna tríto tou kréatos sto tapsí kai aplóste omoiómorfa, akolouthíste ti misí melitzána kai ti misí patáta, metá to ypóloipo kréas kai álli mia strósi melitzánes, akolouthoúmeni apó patátes. Olokliróste me ti besamél, leiánontas tin apó páno me éna machaíri palétas. Válte to sto kéntro tou foúrnou kai psíste gia 50 leptá í méchri na rodísei. An rodísei polý katá to mageírema, skepázoume to skévos. Afínoume stin ákri gia 10 leptá na kryósei prin servíroume.

Autorzy-Authors-συγγραφείς: Nikola Łaski, Natalia Lichowska, Maja Podogrodzka, Zuzanna Zarychta